เสียงแคนจากแมนชั่น

เสียงแคนจากแมนชั่น - ไหมไทย ใจตะวัน (Maithai Huajaisin)

Written by：วีระ สุดสังข์/ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว

ได้ยินเสียงแคนดังลอยแล่นมาจากแมนชั่น

ไผน้อพักอยู่หม่องนั่น คนไกลบ้านคือเฮาบ่น้อ

ทำนองลายล่องลายเศร้าฟังแล้วเหงาคึดฮอดแม่พ่อ

สะกิดใจให้คึดพ้อหลายสิ่งที่รออยู่ในความจำ

นับแต่ความจนพาดิ้นรนเป็นคนไกลถิ่น

ความทุกข์บีบให้ต้องดิ้น ยากงานบ่เซาแต่เช้าฮอดค่ำ

มาไกลหลายปีติดต่อ อยู่กทม บ่ได้ฟังลำ

คืนนี้เหมือนแคนไถ่ถาม ว่าลืมทางเมือบ้านแล้วไป่

แม่นผู้ใด๋ เป็นคนเป่าแคนกะส่าง

แต่คนหลอยฟัง มันช่างมีแฮงใจหลาย

คนอยู่แมนชั่นยังเป่าแคนหวานซ้ำบ่ย่านอาย

ยืนยันว่าเจ้าของเป็นไผออนซอนน้ำใจเจ้าของเสียงแคน

ลายสุดสะแนนเสียงแคนแล่นจากแมนชั่น

หล่อเลี้ยงคนเหงาไกลบ้านสู้เพื่อฝันบนทางยากแสน

ให้แน่นเหนียวคือปั้นข้าวคนบ้านเฮาฮักกันมั่นแก่น

เป่าอีกแนเด้อหมอแคนช่วยเป็นตัวแทนกล่อมใจไกลบ้าน

ลายสุดสะแนนเสียงแคนแล่นจากแมนชั่น

หล่อเลี้ยงคนเหงาไกลบ้านสู้เพื่อฝันบนทางยากแสน

ให้แน่นเหนียวคือปั้นข้าวคนบ้านเฮาฮักกันมั่นแก่น

เป่าอีกแนเด้อหมอแคนช่วยเป็นตัวแทนกล่อมใจไกลบ้าน