เพื่อนกันวันสุดท้าย

เพื่อนกันวันสุดท้าย - พั้นช์ (龐馳)

Written by：เผ่าพันธุ์ อมตะ/สุวัธชัย สุทธิรัตน์

กี่ปีแล้วที่เราเป็นเพื่อนกันมา เมื่อลองคิดคำนวณดูก็เนิ่นนาน

จะเดือดร้อน จะกังวล จะเบิกบาน ก็ไม่พ้นมาบรรยายให้กันฟัง

กี่ปีแล้วที่เรามานั่งมองตา ได้ทะเลาะและเฮฮาด้วยกัน

ก็นานแล้วที่เธอเดินอยู่ข้างฉัน อยู่อย่างเพื่อนกันมานานพอแล้ว

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับเรื่องราว

ถ้าหากฉันไม่ขอเป็นเพื่อนเธอเหมือนเก่า

จะยอมรับไหม ถ้าวันพรุ่งนี้ จะเรียกเธอว่าแฟน

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับที่ทาง

เข้ามาชิดและใกล้กันยิ่งกว่าที่เคย

ให้เป็นเหมือนเขา แบบว่าคนที่เขารักกัน

กิจวัตรประจำวันที่ผ่านมา ก็ไม่พ้นต้องเป็นเธอที่ยุ่งเกี่ยว

เท่าที่เห็นก็มีแต่เธอแค่คนเดียว ให้คิดถึงและไว้ใจได้ทุกที

กี่ปีแล้วที่เรามานั่งมองตา ได้ทะเลาะและเฮฮาด้วยกัน

ก็นานแล้วที่เธอเดินอยู่ข้างฉัน อยู่อย่างเพื่อนกันมานานพอแล้ว

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับเรื่องราว

ถ้าหากฉันไม่ขอเป็นเพื่อนเธอเหมือนเก่า

จะยอมรับไหม ถ้าวันพรุ่งนี้ จะเรียกเธอว่าแฟน

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับที่ทาง

เข้ามาชิดและใกล้กันยิ่งกว่าที่เคย

ให้เป็นเหมือนเขา แบบว่าคนที่เขารักกัน

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับเรื่องราว

ถ้าหากฉันไม่ขอเป็นเพื่อนเธอเหมือนเก่า

จะยอมรับไหม ถ้าวันพรุ่งนี้ จะเรียกเธอว่าแฟน

ก็จะดีไหมถ้าฉันและเธอจะลองขยับที่ทาง

เข้ามาชิดและใกล้กันยิ่งกว่าที่เคย

ให้เป็นเหมือนเขา แบบว่าคนที่เขารักกัน