แล้วเป็นไง

แล้วเป็นไง - แหวน ฐิติมา (Waen Thitima)

Written by：ประมวล พร้อมพงษ์/ชาตรี คงสุวรรณ

อย่าไปรอเขานาน

นานตั้งสองนาน

ถ้าอย่างงั้น สงสัยจะไม่คุ้ม

อย่าได้ไปเที่ยวตาม

ตามเป็นผู้คุม

เรื่องอย่างงี้

เสียดายและเสียฟอร์ม

อย่าไปคิดถึงแต่เขา

อะไรกันหนักหนา

ข้าวปลา อาหาร

ไม่ได้กิน

อย่าไปทำวู่วาม

จนไม่ได้การ

อย่าไปฝันหวานแหวว

ก็แล้วกัน

ก็บอกไปแล้วให้ เย็นไว้

เย็นไว้

จะพูดยังไงไม่เคยจะฟังซักอย่าง

แล้วเป็นไง เจ็บอยู่เลยใช่ไหมฮะ

เจอเข้าอย่างจัง

แล้วเป็นไง ก็อยากไม่จำใช่ไหม

ก็เตือนแล้วไม่ฟัง

ก็คนเคยเจ็บมา ก็ยังเคยได้เจอ

เคยพบ ประสบการณ์

ก็เจอะไปแล้ว เป็นไง

ก็เข็ดไปเลยใช่ไหมล่ะ

จำไปอีกนาน

อย่าไปกลัวเขาลืม กลัวไม่รักเรา

อย่าไปจ๋อย หงอยเหงาขนาดนั้น

อย่าไปมัวรักเพลิน เพลินจนเสียงาน

อุดมการณ์ คนเราต้องมี

อย่าไปคิดถึงแต่เขา

อะไรกันหนักหนา

ข้าวปลาอาหาร ไม่ได้กิน

อย่าไปทำวู่วาม จนไม่ได้การ

อย่าไปฝันหวานแหวว

ก็แล้วกัน

ก็บอกไปแล้วให้เย็น ไว้เย็นไว้

จะพูดยังไงไม่เคยจะฟังซักอย่าง

แล้วเป็นไง เจ็บอยู่เลยใช่ไหมฮะ

เจอเข้าอย่างจัง

แล้วเป็นไง ก็อยากไม่จำใช่ไหม

ก็เตือนแล้วไม่ฟัง

ก็คนเคยเจ็บมา ก็ยังเคยได้เจอ

เคยพบประสบการณ์

ก็เจอะไปแล้ว เป็นไง

ก็เข็ดไปเลยใช่ไหมล่ะ

จำไปอีกนาน

แล้วเป็นไง แล้วเป็นไง

ก็อยากไม่จำใช่ไหม

ก็เตือนแล้วไม่ฟัง

แล้วเป็นไง แล้วเป็นไง

ก็เข็ดไปเลยใช่ไหมล่ะ

จำไปอีกนาน