อาลัยสาวเรณู

อาลัยสาวเรณู - มนต์แคน แก่นคูน (Monkan Kankoon)

Written by：เทพพร เพชรอุบล

เสียงเพลงนี้เศร้า

ส่งถึงสาวชาวเมืองเรณู

จากไกลเจ้าไปสุดกู่

คิดถึงสาวเรณูนครพนม

คิดถึงพลับพลึงบ้านป่า

อยากเห็นหน้าฝันหาเว้าจ่ม

คิดฮอดอ้ายคิดฮอดเอวกลม

คิดฮอดอ้ายคิดฮอดเอวกลม

จึงร้องเพลงฝากลม

มาหาแจ่มจันทร์

ลืมแล้วบ่เนื้ออ่อน

คราวแห่กัณฑ์หลอนตอนบุญธาตุใหญ่

สองเราเคยร่วมกราบไหว้

ทั้งน้องและอ้ายจะไม่แปรผัน

เราห่างไกลกันแสนไกล

กลัวสายใยจะขาดสะบั้น

จึงเขียนสาส์นส่งถึงแจ่มจันทร์

จึงเขียนสาส์นส่งถึงแจ่มจันทร์

ให้น้องคิดถึงวันนั้นบ้างคนดี

หน้าแล้งย่างเดือนเมษา

หอมดอกมันปลามาฮ่วยฮ่วย

สงกรานต์เคยเล่นน้ำด้วย

เด็ดดอกไม้ช่วยสอดแซมเกศี

เจ้าอ้อนออเซาะข้างหู

ผู้สาวเรณูเจ้านั้นฮักพี่

เหมือนกันนั่นละหนาคนดี

เหมือนกันนั่นละหนาคนดี

ถึงจากเจ้าหนีสิบ่มีลืมเรณู

ลมเอ๋ยลมช่วยพรมพัดไปบอกข่าว

บอกว่าเดี๋ยวนี้ผู้บ่าวคิดถึงสาวน้ำตาไหลพรู

ค่อยค่อยกระซิบข้างนาง

คิดถึงเขาบ้างหน่อยนะสาวเรณู

ถึงเราต่างคนต่างอยู่

ถึงเราต่างคนต่างอยู่

ไกลสุดกู่ก็จะมาหานาง

ลมเอ๋ยลมช่วยพรมพัดไปบอกข่าว

บอกว่าเดี๋ยวนี้ผู้บ่าวคิดถึงสาวน้ำตาไหลพรู

ค่อยค่อยกระซิบข้างนาง

คิดถึงเขาบ้างหน่อยนะสาวเรณู

ถึงเราต่างคนต่างอยู่

ถึงเราต่างคนต่างอยู่

ไกลสุดกู่ก็จะมาหานาง