บ๊าย...บาย...บางกอก

บ๊าย...บาย...บางกอก - อ้อย กะท้อน (Aoi Kathon)

Written by：ปราโมทย์ ทิพยโอสถ/เฒ่า ทุ่งขี้เหล็ก

เหมือนฟองสบู่

ทาถูแล้วปล่อยทิ้ง

โอ้ชีวิตจริง เหมือนดังละคร

เปรียบดังนก ขมิ้นเหลืองอ่อน

เพิ่งตื่นจากคอน

หลงฟ้าซมซาน

แถมเงินดอลล่า

ราคาก็เหนื่อยล้า

ต้องการแบบไหน

น้องนางโรงงาน

หอบกระเป๋า

ทรุดเซกลับบ้าน

เพื่อนเก่าโรงงาน

ต้องบ๊ายบาย บ๊ายบาย

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

มีไหมใครจะรักจริง

จริงใจ รักไปนานๆ

ไม่อายใครหมิ่น บินร่อนถลา

ตั้งแต่ก่อนหนา ยังคอยเสมอ

มาใส่ผ้าถุง

ฟังทรานซิสเตอร์

กลับไปสังสรรค์

แผ่นดิน บ้านนา

บ๊ายบาย บางกอก

ตอกย้ำแต่งอเงิน

ไม่อยากจะเดิน เร็วจี๋แย่งใคร

ลาตึกสูง นิยมแสงไฟ

เมืองศิวิไลซ์ ที่หาใจไม่เจอ

จะเอาใจกายฝากไว้บ้านนา

จะเอาใจกายฝากไว้บ้านนา

ต้องจากไฟฟ้า ขอลาบ๊ายบาย

ขอใครสักคน รักจริงหัวใจ

จะไม่ไปใหนขอตายที่บ้านนา

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

มีไหมใครจะรักจริง

จริงใจ รักไปนานๆ

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

ลอยเหมือนฟองสบู่

ลอยเหมือนฟองสบู่

ที่เขาถูแล้วปล่อยทิ้ง

มีไหมใครจะรักจริง

จริงใจ รักไปนานๆ